III. Sober in Self-assessment
"3 ข้าพเจ้าขอกล่าวแก่ท่านทั้งหลายทุกคนโดยพระคุณ ซึ่งทรงประทานแก่ข้าพเจ้าแล้วว่า อย่าคิดถือตัวเกินที่ตนควรจะคิดนั้น แต่จงคิดให้ถ่อมสุขุมสมกับขนาดความเชื่อ ที่พระเจ้าได้ทรงโปรดประทานแก่ท่าน
4 เพราะว่า ในร่างกายอันเดียวนั้น เรามีอวัยวะหลายอย่าง และอวัยวะนั้นๆ มิได้มีหน้าที่เหมือนกันฉันใด
5 พวกเราผู้เป็นหลายคนยังเป็นกายอันเดียวในพระคริสต์ และเป็นอัวยวะแก่กันและกันฉันนั้น
6 และเราทุกคนมีของประทานที่ต่างกัน ตามพระคุณที่ได้ประทานให้แก่เรา คือถ้าเป็นการเผยพระวจนะ ก็จงเผยตามกำลังความเชื่อ
7 ถ้าเป็นการปรนนิบัติก็จงปรนนิบัติ ถ้าเป็นการสั่งสอนก็จงสั่งสอน
8 ถ้าเป็นการเตือนสติก็จงเตือนสติ ถ้าเป็นการบริจาคก็จงให้ด้วยใจกว้างขวาง ผู้ที่ครอบครองก็จงครอบครองด้วยเอาใจใส่ ผู้ที่แสดงความเมตตา ก็จงแสดงด้วยใจยินดี" (โรม 12:3-8)
สิ่งที่เราควรจะถามตัวเอง ก็คือ
เราเป็นใคร? เราเป็นลูกของพระเจ้า
เราเป็นของสิ่งใด? พระเจ้าสร้างเราให้อยู่ในชุมชนในคริสตจักร อยู่เป็นครอบครัว มีส่วนร่วมในชุมชนนั้น
สิ่งใดที่เราควรจะทำ? เราควรจะเป็นผู้ให้ เพราะการให้เป็นเหตุให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ
เราทุกคนมีของประทานที่แตกต่างกัน ของประทานเหล่านี้ เป็นสิ่งที่พระเยซูคริสต์ทรงประทานให้แก่มนุษย์ เป็นฤทธิ์เดช เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ อัศจรรย์ ไม่ใช่กำลังของเรา แต่เป็นกำลังที่มาจากพระเจ้า เป็นสิ่งที่เราจะต้องรับ และพัฒนาและใช้ตามน้ำพระทัยของพระเจ้า แต่ถ้าเราทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตามของประทานที่พระเจ้าให้ เรากำลังจะทำงานของคนอื่น เพราะทุกคนมีของประทานของตัวเอง ขอที่เราจะรับใช้ตามของประทานที่เราได้รับ
สิ่งที่อยากจะให้เข้าใจ ก็คือ
เราทุกคน พระเจ้าสร้างมา ไม่มีใครแทนใครได้ ทุกคนถูกสร้างมาเป็นพิเศษ ไม่เหมือนใคร
พระเจ้าให้เราแต่ละคนอยู่ร่วมกัน เพื่อเป็นครอบครัวเดียวกัน
พระเจ้าให้ของประทานเพื่อเราจะสามารถทำให้พระประสงค์ของพระองค์สำเร็จ
มน. จรียา ทวีแสงสกุลไทย
คำแบ่งปันคณะเพื่อคุณ คริสตจักรสะพานเหลือง
เมื่อวันที่ 26/04/2009
เรื่อง Becoming R12 Christian
วินัยของน้องหมา (ข้างถนน)
-
วันที่ 18/8/2011
เช้านี้ขณะที่รถติดไฟแดงอยู่บริเวณสี่แยกสามย่าน
ซึ่งเบื้องหน้าเป็นจามจุรีสแควร์นั้น
พลันก็เหลือบเห็นน้องหมาตัวหนึ่งเดินข้ามทางม้าลายด้วยอ...
13 ปีที่ผ่านมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น