การฟื้นฟูหลังเฉลิมฉลอง

การฟื้นฟูหลังเฉลิมฉลอง

นพ.สุทิตต์ กุลสรรค์ศุภกิจ 200409



1. จุดประสงค์ของการฟื้นฟู = กลับคืนสู่ความสัมพันธ์อันดีกับพระเจ้า



· ในการจัดการฉลองหรือการจัดการฟื้นฟู ต้องมีผู้จัดกิจกรรมต่างๆ ทั้งการนมัสการ การสั่งสอน การเทศนา เป็นพยาน การตอนรับ การเตรียมสถานที่ ที่พัก อาหาร และอื่นอีกมากมาย

· งานเฉลิมฉลองจะไม่สามารถดำเนินการได้ หากไม่มีคนดำเนินกิจกรรมต่างๆเหล่านี้

· ในทุกการเฉลิมฉลอง เราคาดหวังการฟื้นฟูชีวิตจิตวิญญาณ และให้ทุกคนมีความสัมพันธ์กับพระเจ้าที่ใกล้ชิดพระองค์มากขึ้น ถวายตัวมากขึ้น

· ผู้ร่วมค่ายทุกคน ในทุกบทบาทหน้าที่ ควรได้รับการฟื้นฟู และกลับมีความสัมพันธ์อันดีกับพระองค์ผู้ทรงสร้าง อย่างแนบแน่นยิ่งขึ้น

· แต่หากหลังกลับจากการเฉลิมฉลอง เราไม่สามารถสัมพันธ์กับพระเจ้าได้ดีขึ้น เราก็พลาดการเฉลิมฉลองอย่างแท้จริง แม้ว่าเราจะไปปรากฏตัวในงานทุกวันก็ตาม



2. การฟื้นฟูในความสัมพันธ์กับพระเจ้า



· เกิดขึ้นในหลายลักษณะ ในหลายๆกิจกรรม เช่น



2.1 การนมัสการ การฟังคำเทศน์ คำสอน



· เป็นเนื้อหาหลักที่ให้คนสัมผัสพระเจ้า ผ่านการนมัสการ การฟังพระวจนะของพระเจ้า

· หากแต่การฟื้นฟูที่แท้จริงนั้นต้องมีผลแห่งการฟื้นฟูเกิดขึ้นเป็นตัวพิสูจน์

· นั่นคือการเติบโตขึ้นในสัมพันธภาพที่มีต่อพระเจ้า

o หากเราไม่ได้ใกล้ชิดพระเจ้ามากขึ้น

o หากเรามิได้ถวายตัวมากขึ้น

o หากเรามิได้รับใช้มากขึ้น

o การเฉลิมฉลองของเราก็เป็นเพียงการเข้าร่วมโปรแกรมตามผู้เชื่อท่านอื่นๆเท่านั้น

· เราจึงต้องกลับมาสำรวจชีวิตของเรา และตักตวงชีวิตฝ่ายวิญญาณหลังงานเฉลิมแลอง เพื่อให้เรามีความสัมพันธ์กับพระเจ้ามากขึ้นให้ได้

· มิเช่นนั้นการไปร่วมเฉลิมฉลองจะได้แต่ความสุขใจ แต่จิตวิญญาณยังคงเดิม ไม่มีอะไรที่มอบถวายแด่พระองค์มากขึ้น

· เราจึงควรคิดใคร่ครวญและประเมินตัวเราว่า เราได้อะไรจากการเฉลิมฉลองครั้งนี้บ้าง เราโตขึ้นในเรื่องใดบ้าง เพื่อมิให้การไปร่วมเฉลิมฉลองสูญเปล่า



2. 2 การรับใช้ในกิจกรรมต่างๆ



· ชีวิตแห่งการรับใช้ด้วยเต็มใจ เป็นชีวิตที่สำแดงออกว่าพระเจ้าทรงกระทำการในชีวิตของเราอยู่

· และที่เราสามารถรับใช้ได้ก็โดยกำลังของพระองค์

· เรายิ่งรับใช้อย่างจริงจังและจริงใจ เราจะยิ่งเข้าใกล้พระเจ้ามากขึ้น เพราะเราต้องพึ่งพระเจ้ามากขึ้น รับกำลังจากพระองค์ในการแก้ปัญหาข้อบอพร่องต่างๆในงานเฉลิมฉลองให้สามารถดำเนินไปให้ได้ และทุกคนได้รับพระพร มากที่สุดเท่าที่กำลังในการรับใช้จะทำได้

· และเราจะขอให้พระเจ้าทรงเป็นแหล่งกำลัง สติปัญญาในกิจการแห่งการเฉลิมฉลองนี้

· การรับใช้จึงทำให้เราต้องพึ่งพาพระองค์มากขึ้นในภาคปฏิบัติ

· หากพระเจ้าทรงเป็นคำตอบสุดท้าย เราจะเรียนรู้จากพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังของเรา

· ฮัดสัน เทเลอร์ ได้เดินทางไปเป็นมิชชั่นนารีที่ประเทศจีน และเป็นผู้รับใช้ที่ยิ่งใหญ่ที่นำจิตวิญญาณคนจำนวนมากได้รอด ได้กล่าวไว้ว่า เวลาที่เขาได้เข้าใกล้พระเจ้ามากที่สุด คือ เวลาที่เขาอยู่ในประเทศจีน ไม่ใช่เวลาที่เขากลับมาอยู่สุขสบายในบ้านเกิด



2.3 การทำสิ่งที่ดี



· สำแดงชีวิตของตนอย่างเหมาะสม

· ชีวิตไม่ได้จำกัดอยู่ที่หน้าที่ หรือ ตำแหน่ง หรือ บทบาทของเราเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

· หากแต่ดำเนินชีวิตเหมือนดังว่า เมื่อเจอกับสิ่งต่างๆในชีวิต เราควรตอบสนองอย่างไรจึงเหมาะสมที่สุด

· หากไม่ได้ดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องก็เท่ากับเราพลาด เราไม่ได้ยืนหยัดในสิ่งที่ถูกที่ควร พระคัมภีร์กล่าวว่ามันคือบาปชนิดหนึ่งนั่นเอง



ยากอบ 4:17 เหตุฉะนั้น..ผู้ใดรู้ว่าอะไรเป็นความดี และไม่ได้กระทำคนนั้นจึงมีบาป..



· ในกิจกรรมต่างๆของการฟื้นฟู จึงต้องมีคนอย่าง มารีย์ และ มารธา ทำหน้าที่ในบทบาทของตนเอง เพื่อทุกคนจะพบพระเจ้าในแต่ละบทบาทของตน

· นอกจากนี้ ทั้งมารีย์ และมารธา ต้องตอบสนองต่อกิจกรรมต่างๆอย่างสมควรด้วยเช่นกัน

· มิเช่นนั้นจะเป็นสิ่งบาปที่ถ่วงจิตวิญญาณมิให้เติบโต และ ไม่สามารถฟื้นพูอย่างแท้จริง



3. สิ่งที่ต่อสู้กับการฟื้นฟูฝ่ายวิญญาณ



· คริสเตียนต้องเป็นนักสู้เสมอ

· ไม่มีคริสเตียนคนใดที่เชื่อพระเจ้าแล้วไม่ต้องต่อสู้กับสิ่งใดๆ ไม่มีคริสเตียนคนใดที่ไม่ต้องเผชิญปัญหา ไม่ต้องเผชิญการตัดสินใจที่ท้าทายใดๆเลย

· หากคิดเช่นนั้นคงเป็นความเข้าใจผิดอย่างมาก

· คริสเตียนต้องต่อสู้กับ เนื้อหนังของตัวเอง ต่อสู้กับธรรมชาติของโลก ต่อสู้กับมาร และต่อสู้กับบาป

· หากคริสเตียนคนใดหลีกหนีได้ตลอดเวลา แสดงว่าราไม่ได้เป็นคริสเตียนที่แท้จริง

· หากเราเป็นคริสเตียนแท้ เราจะเผชิญแรงกดดันจากสิ่งต่างๆอย่างแน่นอน แต่เรามีพระเจ้าอยู่ฝ่ายเราที่จะให้เรามีชัยชนะได้เสมอ

· อีกทั้งยังเป็นตัวพิสูจน์ชีวิตแท้ดังพระคัมภีร์บอกว่าคนชอบธรรมที่ล้มลงจะลุกได้เสมอ



สุภาษิต24:16 เพราะคนชอบธรรมล้มลงเจ็ดครั้งแล้วก็ลุกขึ้นอีก



3.1 ต่อสู้กับเนื้อหนัง



· สะดวกสบาย เอาตัวเองรอด ไม่ทุบตีเนื้อหนัง ไม่มีทางมีชีวิตฝ่ายวิญญาณได้

· ต้องต่อสู้กับเนื้อหนังของตัวเอง

กท5:17 เพราะว่าความต้องการของเนื้อหนังต่อสู้พระวิญญาณ และพระวิญญาณก็ต่อสู้เนื้อหนัง เพราะทั้งสองฝ่ายเป็นศัตรูกัน ดังนั้นสิ่งที่ท่านทั้งหลายปรารถนาทำจึงกระทำไม่ได้

3.2 ต่อสู้กับวิถีของโลก



· วิถีของโลกเป็นวิถีที่ลวงตา เสื่อมสลาย และไม่จีรัง เป็นวิถีแห่ง เกียรติยศ เงินทอง ชื่อเสียง เนื้อหนัง ตัณหาต่างๆ

· คนที่รักพระเจ้า ก็เป็นศัตรูกับวิถีของโลกนี้ โลกจึงเกลียดชังท่าน

· เป็นคริสเตียนจึงต้องต่อสู้กับโลกและวิถีของโลก มิเช่นนั้นก็ไม่ใช่คริสเตียนจริง



ยน15:19 ถ้าท่านทั้งหลายเป็นของโลก โลกก็จะรักท่านซึ่งเป็นของโลก แต่เพราะท่านไม่ใช่ของโลก แต่เราได้เลือกท่านออกจากโลก เหตุฉะนั้นโลกจึงเกลียดชังท่าน



1ยน2:16 เพราะว่าสารพัดซึ่งมีอยู่ในโลก คือตัณหาของเนื้อหนัง และตัณหาของตา และความเย่อหยิ่งในชีวิตไม่ได้เกิดจากพระบิดา แต่เกิดจากโลก



3.3 ต่อสู้กับมาร



· คอยหาช่อง ล่อลวง ลัก ฆ่าและทำลาย

· มารคอยหาโอกาสทำลายจิตวิญญาณของเราไม่ให้เข้าใกล้พระเจ้า โดยทุกวิถีทาง

· เราจึงต้องต่อสู้กับมาร เพื่อมิให้มันฉวยโอกาส และพาเราออกนอกทางพระเจ้า



ยก 4:7 จงน้อมใจลงยอมฟังพระเจ้า จงต่อสู้กับมาร แล้วมันจะหนีไป



3.4 ต่อสู้กับบาป





โรม 4:23 เพราะว่าทุกคนทำบาป และเสื่อมจากพระสิริของพระเจ้า



· ทุกคนเป็นคนบาป จึงไม่สมบูรณ์ ไม่เข้าใจครบถ้วน แต่ยังต้องเดินกับพระเจ้าอย่างเต็มที่เต็มกำลัง

· ในความไม่ครบถ้วน ทำให้ผิดพลาด ทั้งจากตัวเรา และ จากคนอื่นๆ

· หลายๆคนล้มเหลว พลาดพลั้ง ผิดพลาด เสียท่า และล้มลง

· แต่เราไม่สามารถให้ความไม่สมบูรณ์มาล้มชีวิตในพระเจ้าของเราลง

· เรายังต้องต่อสู้กับความเสื่อมทั้งหลายอย่างมุ่งมั่น ไปต่อไป

· เรายังไม่ถึงกับตาย วันสุดท้ายยังมาไม่ถึง



ฮบ12:4 ในการต่อสู้กับบาปนั้น ท่านทั้งหลายยังไม่ได้สู้จนถึงกับต้องเสียโลหิตเลย



· ผู้ใดที่มีชีวิตสะดวกสบายได้ตลอด ต้องสำรวจตัวเองว่าเดินกับพระเจ้าจริงหรือไม่



4. หากไม่ฟื้นฟูต้องมีสาเหตุ



4.1 กำจัดจุดอ่อน..............เราโทษคนอื่นอยู่หรือเปล่า



· หลายครั้งเรามักโทษเหตุการณ์ สถานการณ์ คนที่เกี่ยวข้อง ว่าเป็นเหตุที่ทำให้เราไม่ได้ฟื้นฟู

· จึงมีคำถาม จริงไหม

· ถ้าคนใดคนหนึ่งเป็นเหตุให้เราฟื้นฟู แสดงว่าเราเรื่องความสัมพันธ์ของเรากับพระเจ้าไปฝากไว้กับเขา

· หากเราคิดเช่นนี้ คงคิดผิด เพราะความสัมพันธ์ของเรากับพระเจ้าไม่สามารถขึ้นอยู่กับใครคนใดคนหนึ่งได้ หากแต่ขึ้นอยู่กับชีวิตของเราเอง

o การโทษสิ่งต่างๆ จะทำให้เรามองข้ามส่วนที่ผิดพลาดของเราไป

o การโทษสิ่งต่างๆ จะทำให้เราไม่สามารถค้นพบส่วนที่ผิดพลาดที่แท้จริงของเรา

o การโทษสิ่งต่างๆ จะทำให้เราไม่สามารถแก้ไขข้อบกพร่องฝ่ายวิญญาณของเราได้

o ต้องเลิกโทษคนอื่นๆก่อน แล้วจะเห็นตัวเองชัดขึ้น



4.2 ขอพระเจ้าช่วย



· ขอพระเจ้าทรงสำรวจใจของเราว่า อะไรเป็นเหตุที่ทำให้เราไม่ฟื้นฟู

· หากเราไม่อยากเข้าหาพระเจ้า ยิ่งแสดงว่า ต้องมีบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในชีวิตของเราที่เป็นอุปสรรคต่อความสัมพันธ์ของเรากับพระองค์

· ยิ่งต้องขอพระเจ้าช่วยให้เราหลุดจากพันธนาการอันนี้

· บางทีอาจเป็นเรื่อง ความสัมพันธ์หนุ่มสาว บางทีอาจเป็นเรื่องเงิน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องทางโลก ตัณหาของเนื้อหนัง เกียรติ์ ลาภยศ ที่หลบซ่อนอยู่ และเป็นอุปสรรคในการแสวงหาพระเจ้าอย่างแท้จริง

· หลังการเฉลิมฉลอง จึงเป็นตัวตรวจสอบชีวิตฝ่ายวิญญาณอีกครั้งหนึ่ง ว่ามีอะไรเป็นอุปสรรคที่ซ่อนอยู่ในชีวิตของเรา จึงต้องทำการตรวจสอบเดี๋ยวนี้ อย่าละเลยปล่อยผ่านไป จะทำร้ายและทำลายชีวิตฝ่ายวิญญาณของเราให้แย่ลงเรื่อยๆ



4.3 ใคร่ครวญว่าพระเจ้าสอนอะไรเรา



· การเฉลิมฉลองในแต่ละปี ต้องโตขึ้นเรื่อยๆ

· ต้องสำรวจว่าปีนี้พระเจ้าบอกอะไรกับเราบ้าง

· เราเรียนรู้อะไรจากพระเจ้ามากขึ้นบ้าง

· ลองย้อนระลึกกลับไปดูวันเก่าๆ จะเห็นพระพรมากมาย

· หมั่นเก็บพระพรที่พระเจ้าให้แก่เราในแต่ละปี

· เรียบเรียงไว้ให้ชัดเจนในความคิด ในสมอง ในสมุดจด ในหนังสือ

· พระพรเหล่านี้จะช่วยชีวิตของเรา และ คนอื่นๆมากมายที่ได้ฟังคำพยานที่พระเจ้าทรงกระทำผ่านชีวิตของเราครับ