“การประกาศข่าวประเสริฐ” 1 โครินธ์ 11: 1

“การประกาศข่าวประเสริฐ” 1 โครินธ์ 11: 1

การรับใช้ในงานประกาศซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพระมหาบัญชาที่พระเยซูคริสต์ได้ทรงมอบไว้ให้กับผู้เชื่อทุกคน และเห็นว่าสำหรับคนที่ได้เชื่อหรือเรียกตัวเองว่าเป็นคริสเตียนนั้น เขาจะต้องมีทัศนะต่อการประกาศเช่นเดียวกับอาจารย์เปาโลอย่างน้อย 5 ประการดังนี้

1. ต้องสำนึกว่าการได้มีโอกาสรับใช้พระเจ้านั้นเป็นพระคุณที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ

เมื่อเราศึกษาข้อพระคัมภีร์เกี่ยวกับการแนะนำตัวของอาจารย์เปาโล เราจะเห็นว่าท่านได้แนะนำ
ตัวของท่านเอง 3 ครั้งด้วยกัน เริ่มตั้งแต่ท่านรับใช้พระเจ้าในช่วงแรก ช่วงต่อมาและช่วงสุดท้ายซึ่งการแนะนำตัวของท่านในแต่ละครั้งนั้นไม่เหมือนกันเลย ช่วงแรกท่านได้แนะนำตัวเองว่า “ท่านนั้นเล็กที่สุดในท่ามกลางอัครทูตทั้งปวง” (1คร.15:9) และต่อมาท่านก็ได้แนะนำว่าท่านนั้นเล็กน้อยที่สุดในท่ามกลางคนที่เล็กน้อยที่สุดในธรรมิกชนทั้งปวง (อฟ.3:8) และในช่วงสุดท้ายของการรับใช้ท่านก็ได้แนะนำว่าท่ามกลางคนบาปนั้น ท่านเป็นตัวเอก(ตัวที่ร้ายที่สุด แย่ที่สุด บาปที่สุด)(1ทธ.1:15) เพราะเหตุไร เปาโลยิ่งรับใช้ ยิ่งแนะนำตัวเองให้ต่ำลงเรื่อย ๆ เริ่มจากอัครทูตมาเป็นธรรมิกชนและสุดท้ายกลายมาเป็นคนบาป...คำตอบคงจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นอกจากเมื่อท่านยิ่งรับใช้ ยิ่งเห็นพระคุณของพระเจ้าในชีวิตของท่านมากขึ้น
ยิ่งเห็นว่าท่านไม่สมครที่จะได้รับใช้พระเจ้าเลย แต่พระเจ้ายังมีพระคุณและเมตตาทรงใช้ท่านในการทำการประกาศ ควรเป็นท่าทีของทุกคนที่ได้รับพระคุณของพระเจ้าเช่นกัน

2. ต้องดำเนินชีวิตให้สมกับข่าวประเสริฐ (ฟป.1:27)

สิ่งที่เปาโลหนุนใจพี่น้องคริสเตียนก็คือให้เขาเหล่านั้นไม่เพียงแต่ประกาศข่าวประเสริฐเท่านั้น
แต่ให้พวกเขาดำเนินชีวิตให้สมกับข่าวประเสริฐที่เขาประกาศด้วย คือ การเป็นพยานที่ดี สัตย์ซื่อให้กับพระเยซูคริสต์ เราต้องสำแดงออกมาในชีวิตว่าข่าวประเสริฐนั้นเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราได้จริง ๆ แต่ไม่ได้หมายความว่า เราต้องสมบูรณ์แบบเสียก่อนจึงค่อยประกาศ แต่เราต้องสำแดงให้คนอื่นเห็นว่าข่าวประเสริฐนั้นกำลังเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราให้ดีขึ้นทุก ๆ วัน เมื่อเป็นเช่นนี้ตัวของเราจะไม่เป็นอุปสรรคของข่าวประเสริฐที่เราประกาศออกไปอย่างแน่นอน

3. ต้องใช้ความสามารถที่มีหรือสถานะที่เขาอยู่นั้นเพื่อการประกาศข่าวประเสริฐ

ใช้อาชีพตำแหน่งถวายเกียรติแด่พระองค์ ใช้สถานะในการประกาศข่าวประเสริฐของพระองค์
(รม.1:14-15) อาจารย์เปาโลกล่าวว่า ท่านนั้นเป็นหนี้คนทุกประเภท และท่านก็ขวนขวายที่จะใช้หนี้ข่าวประเสริฐนั้น ถ้าจะถามว่าท่านจะเอาอะไรใช้หนี้ นั่นก็คือความสามารถทั้งสิ้นที่พระเจ้าทรงให้แก่ท่านนั้นเอง(1คร.3:5)

4. ต้องทำทุกอย่างและยอมเป็นคนทุกประเภทเพื่อเห็นแก่ข่าวประเสริฐ(1คร.9:19-23)

เมื่ออาจารย์เปาโลประกาศข่าวประเสริฐท่านทราบดีว่าท่านนั้นต้องเจอก้บคนหลายประเภท
ดังนั้นท่านได้ฝึกและยอมที่จะปรับตัวตามสถานการณ์ หรือ กลุ่มคนที่ท่านประกาศ โดยที่ยังคงยึดความจริงของข่าวประเสริฐไว้ แต่ปรับเปลี่ยนวิธีการและคำพูดในการประกาศ ข่าวประเสริฐนั้นจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่วิธีการประกาศนั้นสามารถจะปรับเปลี่ยนได้ให้เหมาะสมกับสังคมของโลกที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ เพื่อเป็นสะพานนำข่าวประเสริฐไปสู่คนทั้งปวงได้

5. ต้องมีน้ำใจแห่งการประกาศข่าวประเสริฐที่ไม่จำกัด

ถ้าเราสามารถที่จะมองเห็นหัวใจของอาจารย์เปาโลเกี่ยวกับขอบเขตในการประกาศข่าว
ประเสริฐของท่าน ก็จะเห็นอย่างชัดเจนว่า หัวใจของท่านปรารถนาที่จะให้ข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์นั้นกระจายไปทั่วโลก สถานที่ทำงานของเรานั้นไม่เพียงแต่แค่จังหวัดที่เราอยู่ หรือ ประเทศที่เราอาศัย แต่เป็นทั้งโลกที่พระเจ้าเปิดโอกาสให้เรามีส่วนร่วมได้ เราจะตอบสนองต่อพระคุณพระเจ้าเช่นไร? ภาระกิจที่ยิ่งใหญ่ที่พระเจ้ามอบให้ คือ ทำงานมิชชั่นให้ข่าวประเสริฐกระจายไปจนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก


คริสตจักรจะขาดการประกาศข่าวประเสริฐไม่ได้เลย
คนสุดท้ายที่เราเล่าข่าวประเสริฐให้เขาฟังนั้น นานมาแล้วหรือยัง ? หวังว่าทัศนะของอาจารย์เปาโลจะทำให้พี่น้องคริสเตียนลุกขึ้นมาทำการประกาศข่าวประเสริฐ เราอย่าสักแต่รับพระคุณของพระเจ้าเท่านั้นหรือ... ให้เรารีบเร่งทำงานของพระองค์ด้วยกัน ถึงแม้จะเหนื่อย จะยากลำบากสักเพียงใด ก็ต้องทำต่อไปเพราะเป็นคำสั่งของพระเยซูคริสต์ต่อเราทุกคน
“เหตุฉะนั้นเจ้าทั้งหลายจงออกไปสั่งสอนชนทุกชาติ ให้เป็นสาวกของเรา ให้รับบัพติศมาในพระนามแห่งพระบิดา พระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ สอนเขาให้ถือรักษาสิ่งสารพัดซึ่งเราได้สั่งพวกเจ้าไว้ นี่แหละเราจะอยู่กับเจ้าทั้งหลายเสมอไป จนกว่าจะสิ้นยุค" มธ.28:19-20