ศึกษาพระธรรม 1ยอห์น บทที่ 2 (2)‏ พระบัญญัติใหม่

พระบัญญัติใหม่

--------------------------------------------------------------------------------

"7 ดูก่อน ท่านที่รัก ข้าพเจ้าไม่ได้เขียนบัญญัติใหม่ ถึงท่านทั้งหลายเลย แต่เป็นพระบัญญัติเก่าซึ่งท่านทั้งหลายได้มีอยู่ตั้งแต่เริ่มแรก พระบัญญัติเก่านั้นคือคำซึ่งท่านทั้งหลายได้ยินมาแล้ว
8 อีกนัยหนึ่ง ก็กล่าวได้ว่า ข้าพเจ้าเขียนบัญญัติใหม่ถึงท่านทั้งหลาย ที่ว่าใหม่ทั้งฝ่ายพระองค์ และฝ่ายท่านทั้งหลาย ก็เพราะว่าความมืดนั้นกำลังจะล่วงไป และความสว่างแท้ก็ส่องอยู่แล้ว
9 ผู้ใดที่กล่าวว่า ตนอยู่ในความสว่าง และยังเกลียดชังพี่น้องของตน ผู้นั้นก็ยังอยู่ในความมืด
10 ผู้ที่รักพี่น้องของตน ก็อยู่ในความสว่าง และในความสว่างนั้น ไม่มีอะไรที่จะทำให้สะดุด
11 แต่ผู้ที่เกลียดชังพี่น้องของตน ก็อยู่ในความมืด และเดินในความมืด และไม่รู้ว่าตนกำลังไปไหน เพราะว่าความมืดทำให้ตาของเขาบอดไปเสียแล้ว
12 ลูกทั้งหลายเอ๋ย ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะว่าได้ทรงยกบาปของท่านแล้ว ด้วยเห็นแก่พระนามของพระองค์
13 ท่านทั้งหลายที่เป็นบิดา ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายได้คุ้นกับพระองค์ ผู้ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่ปฐมกาล ท่านทั้งหลายที่เป็นคนหนุ่มๆ ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายได้ชนะมารร้ายนั้น ท่านทั้งหลายผู้เป็นลูก ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะว่าท่านทั้งหลายได้คุ้นกับพระบิดา
14 ท่านทั้งหลายที่เป็นบิดา ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายได้คุ้นกับพระองค์ ผู้ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่ปฐมกาล ท่านทั้งหลายที่เป็นคนหนุ่มๆ ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายมีกำลังมาก และพระวจนะของพระเจ้าดำรงอยู่ในท่านทั้งหลาย และท่านชนะมารร้ายนั้นแล้ว
15 อย่ารักโลก หรือสิ่งของในโลก ถ้าผู้ใดรักโลก ความรักต่อพระบิดาไม่ได้อยู่ในผู้นั้น
16 เพราะว่า สารพัดซึ่งมีอยู่ในโลก คือ ตัณหาของเนื้อหนัง และตัณหาของตา และความทะนงในลาภยศไม่ได้เกิดมาจากพระบิดา แต่เกิดมาจากโลก
17 และโลกกับสิ่งที่ยั่วยวนของโลกกำลังล่วงไป แต่ผู้ที่ประพฤติตามพระทัยของพระเจ้าจะดำรงอยู่เป็นนิตย์" (1ยอห์น 2:7-17)


--------------------------------------------------------------------------------

บัญญัติทั้งเก่าและใหม่ ก็เป็นบัญญัติเดียวกัน แต่สิ่งที่ใหม่ก็คือ ความมืดกำลังจะล่วงไป และความสว่างแท้ได้ปรากฎแล้ว สิ่งที่ยังไม่สมบูรณ์ ก็ได้ประจักษ์แล้ว ได้เปลี่ยนเป็นความสมบูรณ์แล้ว โดยชีวิตขององค์พระเยซูคริสต์เจ้า ผู้ซึ่งมิได้ทรงมีบาปเลย สิ่งซึ่งเนื้อหนังเอาชนะไม่ได้ บัดนี้เราจึงสามารถเอาชนะได้แล้ว ในองค์พระเยซูคริสต์เจ้า

"3 เพราะว่า สิ่งซึ่งธรรมบัญญัติทำไม่ได้ เพราะเนื้อหนังทำให้อ่อนกำลังไปนั้น พระเจ้าได้ทรงกระทำแล้ว โดยพระองค์ทรงใช้พระบุตรของพระองค์มา ในสภาพเสมือนเนื้อหนังที่บาป และเพื่อไถ่บาป {หรือ เป็นเครื่องบูชาไถ่คนจากบาป} พระบุตรในเนื้อหนังจึงได้ทรงปรับโทษบาป
4 เพื่อสิ่งที่ธรรมบัญญัติสั่งไว้ จะได้สำเร็จในตัวเราทั้งหลาย ผู้ไม่ดำเนินตามฝ่ายเนื้อหนัง แต่ตามฝ่ายพระวิญญาณ (โรม 8:3-4)

ถ้าหากเราอยู่ในพระวิญญาณ เราจะมีกำลังที่จะเอาชนะเนื้อหนังได้ หรือกล่าวอย่างชัดเจนเลย ก็คือ ถ้าเราอยู่ในพระวิญญาณแล้ว เราจะแพ้เนื้อหนังไม่ได้

"ถ้าพระวิญญาณของพระเจ้าทรงสถิตอยู่ในท่านทั้งหลายจริงๆ แล้ว ท่านก็มิได้อยู่ใต้เนื้อหนัง แต่อยู่ใต้พระวิญญาณ ผู้ใดไม่มีพระวิญญาณของพระคริสต์ ผู้นั้นก็ไม่เป็นของพระองค์" (โรม 8:9)

"ด้วยว่า ซึ่งปักใจอยู่กับเนื้อหนัง ก็คือความตาย และซึ่งปักใจอยู่กับพระวิญญาณ ก็คือชีวิต และสันติสุข" (โรม 8:6)

โรมบทที่ 8 ได้อธิบายถึงลักษณะของชีวิตฝ่ายวิญญาณได้อย่างชัดเจนมากทีเดียว เราจำเป็นต้องศึกษาและจดจำให้ดี เพื่อที่เราจะเข้าใจได้ว่าลักษณะของผู้ที่อยู่ฝ่ายวิญญาณเป็นอย่างไร เพื่อที่เราจะมั่นใจได้ว่ามีพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นมัดจำ จนถึงวันสุดท้ายที่จะได้รอดพ้นจากการพิพากษา

"13 ในพระองค์นั้น ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน เมื่อท่านได้ฟังสัจวาทะ คือ ข่าวประเสริฐเรื่องความรอดของท่าน และได้วางใจในพระองค์ ได้รับการผนึกตราไว้ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์แห่งพระสัญญา
14 เป็นมัดจำของการรับมรดกของเรา จนกว่าเราจะได้รับกรรมสิทธิ์ เป็นที่ถวายสรรเสริญ แด่พระสิริของพระองค์" (เอเฟซัส 1:13-14)

เราจำเป็นต้องต่อสู้ เพื่อที่เราจะหลุดจากเนื้อหนังนี้ เพื่อที่เราจะประหารโลกียวิสัยในตัวเราเสีย โดยการตรึงตัวเก่าของเราไว้กับพระองค์ และมีชีวิตใหม่ในพระองค์

"เหตุฉะนั้น จงประหารโลกียวิสัยในตัวท่านเสีย มีการล่วงประเวณี การโสโครก ราคะตัณหา ความปรารถนาชั่ว และความโลภ ซึ่งเป็นการนับถือรูปเคารพ" (โคโลสี 3:5)

ข้าพเจ้าถูกตรึงไว้กับพระคริสต์แล้ว ข้าพเจ้าเองไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป แต่พระคริสต์ต่างหากที่ทรงมีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า ชีวิตซึ่งข้าพเจ้าดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินอยู่ โดยศรัทธาในพระบุตรของพระเจ้า ผู้ได้ทรงรักข้าพเจ้า และได้ทรงสละพระองค์เองเพื่อข้าพเจ้า (กาลาเทีย 2:20)

เราทุกคนเป็นพี่น้องกัน โดยมีพระเยซูคริสต์เป็นบุตรหัวปี ดังนั้นพี่น้องจึงมิได้หมายถึงพี่น้องทางสายเลือดเท่านั้น แต่เราจำเป็นต้องรักกันและกันทั้งหมด เพราะผู้ที่อยู่ในพระคริสต์จะต้องรักกันและกัน และชีวิตในพระเจ้าจะเกลียดชังผู้ใดไม่ได้เลย เกลียดได้อย่างเดียว คือ ความบาป เราจะมีทั้งพระวิญญาณและเนื้อหนังไม่ได้

พระเยซูคริสต์ทรงสอนให้เรารักแม้กระทั้งศัตรู ดังนั้น เราจึงไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงในการรักพี่น้องได้

ท่านยอห์นได้เปรียบเทียบกับผู้ที่เกลียดชังพี่น้องว่า เป็นผู้ที่อยู่ในความมืด เดินในทางมืด และมองไม่เห็นทาง ดังนั้น ถ้าหากว่าเราจะติดตามผู้ใด เราจะยึดใครเป็นแบบอย่าง ให้เราสังเกตดูให้ดีว่าผู้ที่เราจะติดตามนั้นเป็นเช่นไร เขาเดินในความสว่างหรือไม่? ในชีวิตของเขาเต็มไปด้วยความรักหรือไม่? สังเกตลักษณะของชีวิตของเขาให้ดี เพื่อที่เราจะไม่ติดตามคนที่เป็นดั่งคนตาบอด แต่ถ้าผู้ที่เราจะติดตามนั้นเป็นบุคคลในฝ่ายวิญญาณ เดินในความสว่างแล้ว ให้เราติดตามเขาไปเถิด เอาชีวิตเขาเป็นแบบอย่าง แล้วเราจะก้าวสู่แผ่นดินสวรรค์ด้วยความมั่นใจ





อ.ประดิษฐ์ พรกีรติกุล

คำแบ่งปันกลุ่มเซลล์เพื่อคุณ คริสตจักรสะพานเหลือง

เมื่อวันที่ 26/06/2009

เรื่อง ศึกษาพระธรรม 1ยอห์น