นับวันของตนเอง

'www.thaisermons.com'
นับวันของตนเอง
สดด. ๙๐.๑-๑๗
คำนำวารสาร TBS News ฉบับมีนาคม ๒๐๐๙ กล่าวถึง “ชีวิตที่ล้มละลาย” โดยตั้งคำถามว่า “ถ้าคุณมีรายได้ ๑,๔๔๐ บาทต่อวัน หรือ ๔๓,๒๐๐ บาทต่อเดือน คุณจะใช้เงินนั้นอย่างไร?” ทำนองเดียวกัน พระเจ้าทรงประทานเวลาให้แก่เราทุกคนเท่าเทียมกันหมด คนละ ๑,๔๔๐ นาทีต่อวัน และ ๔๓,๒๐๐ นาทีต่อเดือน (ปีละ ๕๑๘,๔๐๐ นาทีต่อปี) คุณใช้เวลาเหล่านี้อย่างไร?
มีเรื่องเล่าว่า พระราชาอินเดียถามชายคนหนึ่งเมื่อหาเงินมาได้ทำอย่างไร? “ข้าพระองค์ก็แบ่งเงินออกเป็น ๔ส่วน ส่วนแรกเก็บเอาไว้ใช้เอง ส่วนที่สองเอาไปทิ้งแม่น้ำ ส่วนที่สามเอาไปฝังดิน ส่วนที่สี่เอาไปใช้หนี้” ความหมายของชายคนนี้คือ เอาเงินไปทิ้งแม่น้ำคือเล่นการพนัน ส่วนเอาไปฝังดินคือการทำบุญทำทาน ส่วนเงินที่เอาไปใช้หนี้คือให้แก่พ่อแม่ – ชาวโลกส่วนใหญ่ก็มีพฤติกรรมแบบนี้ แต่คริสเตียนจะต้องแตกต่างจากชาวโลกที่ไม่เชื่อพระเจ้า!
พระเจ้ากับมนุษย์ (ข้อ ๑-๓) พระคัมภีร์ตอนนี้เป็นคำอธิษฐานของโมเสส “คนของพระเจ้า” หัวข้อคือ “สภาวะนิรันดร์ของพระเจ้า และความอนิจจังของมนุษย์” ซึ่งมีความแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน
๑.พระเจ้าทรงเป็นอาศัย – ส่วนมนุษย์เป็นผู้อาศัย (ข้อ ๑)
๒.พระเจ้าทรงเป็นผู้ทรงสร้าง – แต่มนุษย์เป็นผู้ที่ถูกสร้าง “มนุษย์เป็นเพียงผงคลีดิน” (ข้อ ๓)
๓.พระเจ้าทรงเป็นอมตะ(ดำรงอยู่ตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาล ข้อ ๒) – ส่วนมนุษย์เป็นอนิจจัง! วันเวลาก็ต่างกัน “พันปีเท่ากับวันเดียว” (ข้อ ๔) มีเรื่องเล่าว่า ชายคนหนึ่งฝันว่าได้ไปสวรรค์และพบกับพระเจ้า เขาทูลถามพระเจ้าว่า “พระองค์เจ้าข้า พันบาทมีค่าเท่าไหร่?” พระเจ้าตอบ “บาทเดียว” “งั้นข้าพระองค์ขอเงินหนึ่งแสนล้านบาท” พระเจ้าตอบว่า “ได้เลย แต่ขอรอสักหนึ่งวัน” “???!!”
ภาพของชีวิต
ผู้เขียนสดุดีบอกถึงวันเวลาและเปรียบเทียบชีวิตของมนุษย์ ๔ อย่าง
๑.ชีวิตเป็นเหมือนยามเดียว (ข้อ ๔) “ชั่วโมงที่สั้นในเวลากลางคืน” (GNMV)
๒.ชีวิตเป็นเหมือนความฝัน (ข้อ ๕) ความฝันนั้นยาวนานเท่าไหร่?
๓.ชีวิตเป็นเหมือนดอกหญ้า ในทะเลทราย “งอกขึ้นในเวลาเช้า บานและใหญ่ขึ้น พอเย็นก็ร่วงโรยและเหี่ยวไป (ข้อ ๕-๖)
๔.ชีวิตวัดกันที่ปลายจมูก “ กำหนดปีของข้าพระองค์สิ้นสุดลงอย่างเสียงถอนหายใจ” (ข้อ ๙) พระคัมภีร์ข้อต่อมาบอกว่า “กำหนดปีคือเจ็ดสิบ หรือสุดแต่กำลังก็ถึงแปดสิบ” (ข้อ ๑๐) คิดเป็นวันก็เฉลี่ย ๒๕,๕๕๐ วันหรือ๒๙,๒๐๐ วัน
อสย. ๔๐.๖-๘ ชีวิตเป็นเหมือนต้นหญ้า คนไทยเรียกวัยต่างๆดังนี้ “๑๐ ขวบวัยอาบน้ำไม่หนาว ๒๐ ปีเกี้ยวสาวไม่เบื่อ ๓๐ ปีสู้เสือทุกท่า ๔๐ ปีรามือก่อนไก่ ๕๐ ปีไปนากลับมาทอดหุ่ย ๖๐ ปีเป่าขลุ่ยไม่ดัง ๗๐ ปีเดินหลังไม่ตรง ๘๐ ปีลงดินไม่ได้ ๙๐ ปีขี้ไหลไม่รู้ตัว ๑๐๐ ปีหัวเราะเหมือนร้องไห้ ๑๑๐ ปีไข้ก็ตายไม่ไข้ก็ตาย” นับวันของตนเองอดีตเป็นสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ปัจจุบันเท่านั้นที่เป็นจริง!
พระคัมภีร์ตอนนี้ (ข้อ ๑๒-๑๖) แนะนำการดำเนินชีวิตคริสเตียนอย่างคุ้มค่า
๑.นับวันของตนเอง “ขอพระองค์ทรงสอนให้นับวันของข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะได้มีจิตใจที่มีปัญญา” (ข้อ ๑๒) เปาโลบอกแก่คริสเตียนเอเฟซัสว่า “จงฉวยโอกาส เพราะว่าทุกวันนี้เป็นกาลที่ชั่ว” (อฟ. ๕.๑๗)และเปาโลบอกแก่อารคิปปัสว่า “งานรับใช้ที่ท่านรับทำให้องค์พระผู้เป็นเจ้านั้น ขอเตือนว่าจงทำให้สำเร็จ” (คส. ๔.๑๗)สิ่งที่ยากที่สุดคือ “ลำดับความสำคัญก่อนหลัง” มาร์ติน ลูเธอร์นักปฏิรูปศาสนาจากคาทอลิกมาเป็นโปรเตสแตนท์กล่าวว่า “ข้าพเจ้าดำเนินชีวิตประหนึ่งว่า พระเยซูทรงสิ้นพระชนม์เมื่อวานนี้ เป็นขึ้นมาจากความตายวันนี้ และจะเสด็จกลับมาในวันพรุ่งนี้”
๒. อิ่มด้วยความรัก “ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายอิ่มในเวลาเช้าด้วยความรักมั่นคงของพระเจ้า” (ข้อ ๑๔) คริสเตียนอิ่มฝ่ายจิตวิญญาณทุกเช้าด้วยการอ่านพระคัมภีร์ อธิษฐาน และนมัสการพระเจ้า (แต่มีบางคนอิ่มด้วยเกมส์ออนไลน์ อิ่มด้วยการนอนหลับ อิ่มด้วยความสนุกสนานด้วยเรื่องไร้สาระ)
๓.ยินดีให้มากวัน “เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะได้เปรมปรีดิ์และยินดีตลอดวันเวลาของข้าพระองค์” (ข้อ ๑๔) “ขอให้ข้าพระองค์ทั้งหลายยินดีให้มากวัน เท่ากับที่พระองค์ได้ทรงให้ข้าพระองค์ทุกข์ยากนั้นและให้มากปีเท่าที่ข้าพระองค์ได้ประสบการร้าย” (ข้อ ๑๕)“จงชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นทุกเวลา ข้าพเจ้าขอย้ำว่า จงชื่นชมยินดีเถิด” (ฟป. ๔.๔)
๔.ขอเห็นสง่าราศีของพระเจ้า “ขอให้พระราชกิจของพระองค์ปรากฏแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ และให้ความรุ่งโรจน์ของพระองค์ปรากฏแก่ลูกหลานของเขา” (ข้อ ๑๖)
๕.ขอความโปรดปราน “ขอให้ความโปรดปรานของพระเจ้าอยู่เหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย” (ข้อ ๑๗)
๖.ขอพระพร “ขอทรงสถาปนาหัตถกิจของข้าพระองค์เหนือข้าพระองค์”
๗.ขอความสำเร็จ “ขอให้ข้าพระองค์ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ข้าพระองค์กระทำ” (GNMV)
สรุป
เราทุกคนมาจากการทรงสร้างของพระเจ้า ให้เราใช้วันเวลาอันเต็มที่ “คุ้มค่า” สมกับที่ได้เกิดมาเพียงครั้งเดียวหากมีชีวิตอยู่เราก็อยู่เพื่อพระเจ้า และหากจากไปก็จะรับบำเหน็จรางวัล