สาเหตุที่ไม่ควรโกรธเร็ว

สาเหตุที่ไม่ควรโกรธเร็ว
R2 นพ.สุทิตต์ กุลสรรค์ศุภกิจ 100609

o พระเจ้าสร้างทุกส่วนในชีวิตองเราจากพระฉายของพระองค์
o มีความโกรธมีไว้เพื่ออะไร ทำไมต้องโกรธ ไม่โกรธได้ไหม ควรโกรธเรื่องไหนบ้าง โกรธอย่างไร
o โกรธแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
สดุดี 124:3 แล้วเขาจะกลืนเราเสียทั้งเป็น เมื่อความโกรธของเขาพลุ่งขึ้นต่อเรา

ปัญหาความโกรธของมนุษย์
1. โกรธเร็ว โกรธง่าย โกรธบ่าย จุดเดือดต่ำ อะไรนิดอะไรหน่อยก็โกรธ ตัวเองเป็นใหญ่ หัวเสียบ่อยๆ
2. โกรธแล้วเป็นเรื่อง หลุด ทั้งคำพูด การกระทำ บางคนด่าว่า บางคนลงไม้ลงมือ
3. โกรธอย่างไม่ควร เรื่องที่ควรโกรธกลับไม่โกรธ เรื่องที่ไม่ควรโกรธกลับเป็นฟืนเป็นไฟเรื่อง
ยอห์น 7:23 ถ้าในวันสะบาโตคนเข้าสุหนัต เพื่อมิให้ล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของโมเสสแล้ว ท่านทั้งหลายจะโกรธเรา เพราะเราทำให้ชายผู้หนึ่งหายโรคเป็นปกติในวันสะบาโตหรือ
4. แม้บางเรื่องสมควรโกรธ แต่จัดการควบคุมความโกรธไว้ไม่ได้
5. โกรธแล้วเก็บสะสม ปล่อยให้ความโกรธครอบงำ > ขุ่นเคืองใจ ขมขื่น ทำร้ายทำลายตนเองและผู้อื่น ใครเคยให้ความโกรธครอบงำบ้าง
6. จัดการกับสิ่งที่เราโกรธอย่างไม่ถูกต้อง ตามราวีคนอื่น
กิจการของอัครทูต 26:11 ข้าพระบาทได้ทำโทษเขาบ่อยๆในธรรมศาลาทุกแห่ง และบังคับเขาให้กล่าวคำหมิ่นประมาทพระเจ้า และเพราะข้าพระบาทโกรธเขายิ่งนัก ข้าพระบาทได้ตามไปข่มเหงถึงหัวเมืองในต่างประเทศ

สาเหตุที่ไม่ควรโกรธเร็วมีอะไรบ้าง

1. เป็นพฤติกรรมอย่างหนึ่งของบุคคลต่อไปนี้
1.1 คนที่ขาดความเข้าใจ
o เอาอารมณ์ของตัวเองเป็นที่ตั้ง ไม่ต้องใช้เหตุผลใดๆ เหตุผลเดียวคือ ไม่ชอบ ไม่ถูกใจ ไม่พอใจของฉัน
o ไม่ต้องเข้าใจเรื่องอื่นๆ ไม่ต้องใช้เหตุผลอื่นๆ
o โกรธต้องมีเหตุผลด้วยหรือ ก็มันโกรธนี่นา คิดว่าผมแกล้วโกรธหรือ ผมโกรธจริงๆ ไมได้เสแสร้ง
สุภาษิต 14:29 บุคคลที่โกรธช้าก็มีความเข้าใจมาก แต่บุคคลที่โมโหเร็วก็ยกย่องความโง่
o ไม่เพียงแต่ความโกรธต้องมีเหตุผลอันสมควร แต่ต้องเป็นเหตุผลที่ชอบธรรม ไม่ใช่เพียงเหตุผลอย่างมนุษย์
ยก 1:20 ความโกรธของมนุษย์ไม่ได้ทำให้เกิดความชอบธรรมแห่งพระเจ้า
1.2 คนโง่
o ปล่อยให้ของขึ้นเต็มที่ มีของอยู่เต็ม ระเบิดได้ตลอดเวลา
สุภาษิต29:11 คนโง่ย่อมให้ความโกรธของเขาพลุ่งออกมาเต็มที่แต่ปราชญ์ย่อมยับยั้งโทสะไว้เงียบๆ
ปัญญาจารย์ 7:9 อย่าให้ใจของเจ้าโกรธเร็ว เพราะความโกรธมีประจำอยู่ในทรวงอกของคนเขลา
o ไม่ต้องยั้ง ไม่รู้จักยั้ง ให้มันพังกันไปข้างหนึ่ง
สุภาษิต 14:1 ปัญญาสร้างเรือนของเธอขึ้น แต่ความโง่รื้อมันลงด้วยมือตนเอง
o โยนาห์โกรธ ทำให้เกิดความโง่ ดื้อรั้น เอาแต่ใจ
โยนาห์ 4:1-4
1 เหตุการณ์นี้ไม่เป็นที่พอใจโยนาห์อย่างยิ่ง และท่านโกรธ
2 ท่านจึงอธิษฐานต่อพระเจ้าว่า "ข้าแต่พระเจ้า เมื่อข้าพระองค์ยังอยู่ในประเทศของข้าพระองค์ ข้าพระองค์พูดแล้วว่าจะเป็นไปเช่นนี้มิใช่หรือ นี่แหละเป็นเหตุให้ข้าพระองค์ได้รีบหนีไปยังเมืองทารชิช เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงกอปรด้วยพระคุณ และทรงพระกรุณา ทรงกริ้วช้า และบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคงและทรงกลับพระทัยไม่ลงโทษ
3 ข้าแต่พระเจ้า เพราะฉะนั้นบัดนี้ ขอพระองค์ทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปเสีย เพราะว่าข้าพระองค์ตายเสียก็ดีกว่าอยู่"
4 และพระเจ้าตรัสว่า "การที่เจ้าโกรธเช่นนี้ดีอยู่หรือ"
โยนาห์ 4:9 แต่พระเจ้าตรัสกับโยนาห์ว่า "ที่เจ้าโกรธเพราะต้นละหุ่งนั้นดีอยู่แล้วหรือ" ท่านทูลว่า "ที่ข้าพระองค์โกรธถึงอยากตายนี้ดีแล้วพระเจ้าข้า"
1.3 คนที่ขาดสามัญสำนึก
o ไม่รู้กาลเทศะ
o ไม่รู้อะไรควรไม่ควรโกรธ
o ที่ไหนควรหรือไม่ควรโกรธ
o เวลาไหนควรหรือไม่ควรโกรธ
สุภาษิต 19:11 สามัญสำนึกที่ดีกระทำให้คนโกรธช้าและที่มองข้ามการทรยศไปเสียก็เป็นศักดิ์ศรีแก่เขา
o นาอามานโกรธ ทำให้ขาดสามัญสำนึก เกือบไม่ได้รับการรักษาโรคเรื้อน
2พกษ5:10-14 10 เอลีชาก็ส่งผู้สื่อสารมาเรียนท่านว่า "ขอจงไปชำระตัวในแม่น้ำจอร์แดนเจ็ดครั้ง และเนื้อของท่านจะกลับคืนเป็นอย่างเดิม และท่านจะสะอาด"
11 แต่นาอามานก็โกรธและไปเสีย บ่นว่า "ดูเถิด ข้าคิดว่าเขาจะออกมาหาข้าเป็นแน่และมายืนอยู่ และออกพระนามของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา แล้วโบกมือเหนือที่นั้นให้โรคเรื้อนหาย
12 อาบานาและฟารปาร์แม่น้ำเมืองดามัสกัส ไม่ดีกว่าบรรดาลำน้ำแห่งอิสราเอลดอกหรือ ข้าจะชำระตัวในแม่น้ำเหล่านั้นและจะสะอาดไม่ได้หรือ" ท่านจึงหันตัวแล้วไปเสียด้วยความเดือดดาล
13 แต่พวกข้าราชการของท่านเข้ามาใกล้และเรียนท่านว่า "คุณพ่อของข้าพเจ้า ถ้าท่านผู้เผยพระวจนะจะสั่งให้ท่านกระทำสิ่งใหญ่โตประการหนึ่งท่านจะไม่กระทำหรือ ถ้าเช่นนั้นเมื่อท่านผู้เผยพระวจนะกล่าวแก่ท่านว่า "จงไปล้างและสะอาดเถิด" ควรท่านจะทำยิ่งขึ้นเท่าใด"
14 ท่านจึงลงไปจุ่มตัวเจ็ดครั้งในแม่น้ำจอร์แดน ตามถ้อยคำของคนแห่งพระเจ้า และเนื้อของท่านก็กลับคืนเป็นอย่างเนื้อของเด็กเล็กๆ และท่านก็สะอาด
1.4 คนที่ควบคุมตัวเองไม่ได้
o รู้จักอด รู้จักทน
สุภาษิต 14:17 คนโมโหร้ายประพฤติโง่เขลา แต่คนเฉลียวฉลาดนั้นอดทน
o รู้จักควบคุมตนเอง
สุภาษิต 16:32 บุคคลผู้โกรธช้าก็ดีกว่าคนมีกำลังมาก และบุคคลผู้ปกครองจิตใจของตนเองก็ดีกว่าผู้ที่ตีเมืองได้
สุภาษิต 29:8 คนมักเยาะเย้ยกระทำบ้านเมืองให้ลุกเป็นไฟแต่ปราชญ์แปรความโกรธเกรี้ยวไปเสีย
1.5 คนถือทิฐิ
o มุ่งแต่เอาชนะ
สุภาษิต 15:18 คนใจร้อนเร้าการวิวาท แต่บุคคลผู้โกรธช้าก็ระงับการชิงดี

2. ทำให้เกิดผลร้ายต่อตนเอง
2.1 ทำให้ขาดสติ
เฉลยธรรมบัญญัติ 19:6 ด้วยเกรงว่าผู้อาฆาตกำลังโกรธจัดจะไล่ตามชายผู้ฆ่าคนคนนั้นทัน เพราะหนทางไกลแล้วฆ่าเขาเสียแม้ว่าชายผู้นั้นไม่มีโทษถึงตาย เพราะเขามิได้เป็นอริกับเพื่อนบ้านของเขามาก่อน
o คาอินโกรธเลยฆ่าอาเบล
ปฐมกาล4 :5-9 5 แต่คาอินกับเครื่องบูชาของเขานั้น พระองค์ไม่พอพระทัย คาอินก็โกรธแค้นนัก หน้าบูดบึ้งอยู่
6 พระเจ้าจึงตรัสถามคาอินว่า เจ้าโกรธเคืองหน้าบูดบึ้งอยู่ทำไม
7 ถ้าเจ้าทำดีเราก็จะพอใจรับเจ้ามิใช่หรือถ้าเจ้าทำไม่ดีบาปก็หมอบอยู่ที่ประตูอยากตะครุบเจ้า เจ้าจะต้องเอาชนะบาปนั้นให้ได้
8 ฝ่ายคาอินก็พูดชวนอาแบลน้องชายของตนว่า เราไปนากันเถอะ"เมื่ออยู่ที่นาด้วยกันคาอินก็โถมเข้าฆ่าอาแบลน้องชายของตนเสีย
o ขาดสติจึงทำผิดบาปได้ง่าย ให้ควบคุมสติก่อน
สดุดี 4:4 โกรธก็โกรธเถิดแต่อย่าทำบาป จงคำนึงในใจเวลาอยู่บนที่นอนและสงบอยู่
เอเฟซัส 4:26 จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป อย่าให้ถึงตะวันตกท่านยังโกรธอยู่
2.2 เป็นการเพาะบ่มความเกลียดชัง
o โกรธไม่หาย โกรธทุกวัน โกรธบ่อยๆ จะกลายเป็นเกลียดชัง
สดุดี 55:3 ข้าพระองค์บ้าไปเพราะเสียงของศัตรู เพราะการบีบบังคับของคนอธรรม เหตุว่าเขานำความทุกข์ยากลำบากมาให้ข้าพระองค์ และเขาบ่มความเกลียดชังข้าพระองค์โดยความโกรธ
o คริสเตียนจึงไม่ควรให้ความโกรธอยู่กับเราข้ามคืน
เอเฟซัส 4:26 จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป อย่าให้ถึงตะวันตกท่านยังโกรธอยู่
o หากบ่มเอาไว้ในใจ จะทำให้ความโกรธในชีวิตแปรเปลี่ยนเป็นความขุ่นเคือง คับแค้น ข้องจิต ขมขื่นใจ ทำให้คนเป็นอันมากเสียไป
ฮบ12:15 จงระวังให้ดีอย่าให้ใครเพิกเฉยต่อพระคุณของพระเจ้า และอย่าให้มีรากขมขื่นงอกขึ้นมา ทำความยุ่งยากให้ ซึ่งจะเป็นเหตุให้คนเป็นอันมากเสียไป
2.3 ทำให้จิตใจชั่วร้าย
สดุดี 37:8 จงระงับความโกรธ และทิ้งความพิโรธ อย่าให้ใจของท่านเดือดร้อน มีแต่จะชั่วไป
o จิตใจชั่วร้าย คิดแผนหาช่องแก้แค้นให้หายโกรธ
เอสเธอร์ 2:21 ในครั้งนั้นเมื่อโมรเดคัยนั่งอยู่ที่ประตูพระราชวัง บิกธานและเทเรช ขันทีสองคนของพระราชา ผู้เฝ้าธรณีประตูมีความโกรธและหาช่องที่จะประทุษร้ายกษัตริย์อาหสุเอรัส
2.4 ทำให้ติดบ่วงพันธนาการ
o เป็นนิสัย ลักษณะชีวิต หากไม่แก้ ไม่มีวันหาย
o จะแก้ยังแก้ยาก ต้องพยายาม
สุภาษิต 19:19 คนที่โมโหฉุนเฉียวจะต้องได้รับโทษ เพราะถ้าเจ้าช่วยกู้เขาแล้วก็ต้องช่วยกู้เขาอีก
2.5 เป็นการสร้างศัตรูและการทรยศ
o โดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ
สุภาษิต 29:22 คนเจ้าโมโหย่อมเร้าการวิวาท และคนที่มักโกรธก็เป็นเหตุให้มีการทรยศมากขึ้น
2.6 ทำให้ได้รับโทษ
o หลายสถาน เจ็บตัว ต้องโทษ จ่ายค่าเสียหาย คนเกลียด
สุภาษิต 19:19 คนที่โมโหฉุนเฉียวจะต้องได้รับโทษ เพราะถ้าเจ้าช่วยกู้เขาแล้วก็ต้องช่วยกู้เขาอีก

3. ทำให้เกิดผลร้ายต่อคนอื่น
3.1 ทำให้คนรอบข้างเดือดร้อน
o คนที่มักโกรธ มักไม่ค่อยมีเหตุผล จะโกรธเราอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ อยู่ให้ห่างไกลไว้เป็นดี
สุภาษิต 22:24 อย่าเป็นมิตรกับคนที่มักโกรธ หรือไปกับคนขี้โมโห
o ชุมนุมที่ไม่มีเหตุผล จะเห็นใครเป็นมิตรหรือศัตรูเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ อยู่ให้ห่างไกลไว้เป็นดี
ปฐมกาล 49:6 จิตวิญญาณของเราเอ๋ย อย่าเข้าไปในที่ชุมนุมของเขา จิตใจของเราเอ๋ย อย่าเข้าร่วมในที่ประชุมของเขาเหตุว่าเขาฆ่าคนด้วยความโกรธ เขาตัดเอ็นน่องวัวตัวผู้ตามอำเภอใจเขา
3.2 ทะเลาะวิวาท ต่อสู้ทำร้ายกัน
สุภาษิต 15:18 คนใจร้อนเร้าการวิวาท แต่บุคคลผู้โกรธช้าก็ระงับการชิงดี

เตือนใจ
1. พระเจ้าทรงควบคุมพระพิโรธได้เสมอ
o พิโรธอย่างชอบธรรม
o จัดการอย่างชอบธรรมด้วย
อิสยาห์ 54:9 “สำหรับเราเรื่องนี้เหมือนสมัยของโนอาห์ เราได้ปฏิญาณว่าน้ำของโนอาห์ จะไม่ท่วมแผ่นดินโลกอีกเลยฉันใด เราจึงได้ปฏิญาณว่าเราจะไม่โกรธเจ้า และจะไม่ขนาบเจ้าฉันนั้น
อิสยาห์ 57:16 เพราะเราจะไม่ต่อสู้แย้งอยู่เป็นนิตย์ หรือโกรธอยู่เสมอ เพราะจิตวิญญาณออกมาจากเรา และเราได้สร้างลมปราณ

2. ความโกรธของมนุษย์มักไม่ชอบธรรม
o เอาตัวเองเป็นมาตรฐาน ตัวเองก็ไม่สมบูรณ์
o เพราะมนุษย์ เอาตัวเองเป็นมาตรฐานในเรื่องความโกรธ
o และมนุษย์เองก็ไม่สมบูรณ์
ยก1:20 ความโกรธของมนุษย์ไม่ได้ทำให้เกิดความชอบธรรมแห่งพระเจ้า

3. พระคัมภีร์จึงเตือนให้ละทิ้งความโกรธ
o ด้วยเหตุที่มนุษย์มักโกรธแบบไม่ชอบธรรม
o โกรธแล้วมักทำบาป
o พระคัมภีร์จึงเตือนเราให้เปลี่ยนนิสัย ละทิ้งความโกรธ
เอเฟซัส 4:31 จงให้ใจขมขื่น และใจขัดเคือง และใจโกรธ และการทะเลาะเถียงกัน และการพูดเสียดสี กับการคิดปองร้ายทุกอย่างอยู่ห่างไกลจากท่านเถิด
โคโลสี 3:8 แต่บัดนี้ สารพัดสิ่งเหล่านี้ท่านจงเปลื้องทิ้งเสีย คือความโกรธ ความขัดเคือง การคิดปองร้าย การพูดเสียดสี คำพูดหยาบโลน
ยากอบ 1:19 ดูก่อนพี่น้องที่รักของข้าพเจ้า จงทราบข้อนี้ จงให้ทุกคนไวในการฟัง ช้าในการพูด ช้าในการโกรธ

4. โกรธพี่น้องต้องถูกพิพากษาโทษ
o พระเยซูเป็นผู้สอนสิ่งนี้ จากพระโอษฐ์ของพระองค์
o มิเช่นนั้น จะสร้างความแตกแยกมากขึ้นๆ ต้องจำกัดวง สร้างวัฒนธรรมใหม่ที่ดี หยุดยั้งวงจรอุบาทว์
มัทธิว 5:22 เราบอกท่านทั้งหลายว่า ผู้ใดโกรธพี่น้องของตน ผู้นั้นจะต้องถูกพิพากษาลงโทษ ถ้าผู้ใดจะพูดกับพี่น้องว่า "อ้ายโง่" ผู้นั้นต้องถูกนำไปที่ศาลสูงให้พิพากษาลงโทษและผู้ใดจะว่า "อ้ายบ้า" ผู้นั้นจะมีโทษถึงไฟนรก

5. อย่ายั่วให้คนโกรธ
o เป็นวิธีทำร้ายและทำลายคน ทำให้คนขาดสติ เห็นบ่อยในเกมส์กีฬา ยั่วให้ขาดสติ
สุภาษิต 25:23 ลมเหนือนำฝนมาฉันใด ลิ้นที่ส่อเสียด ก็นำหน้าความโกรธฉันนั้น
o อยากช่วยเหลือคน ต้องช่วยให้เขาคิดได้ ต้องช่วยให้หายโกรธก่อน ถูกผิดว่ากันอีกที
o ช่วยโดยวิธีใดวิธีหนึ่ง เช่น เปลี่ยนบรรยากาศ ให้ทำกิจกรรมอื่นๆที่สบายใจเพลินๆแทน เช่น กินอาหาร ออกกำลัง สร้างโอกาสให้สามารถทำสิ่งดีให้คนอื่น
o สิ่งสำคัญที่พระคัมภีร์สอนเราเสมอคือ คำพูดที่อ่อนหวาน ละลายความโกรธ
สุภาษิต 15:1 คำตอบอ่อนหวานช่วยละลายความโกรธเกรี้ยวให้หายไป แต่คำกักขฬะเร้าโทสะ
สุภาษิต 25:15 ความพากเพียรอาจจะชักนำผู้ครอบครองได้ และลิ้นที่อ่อนหวานอาจจะโน้มน้าวจิตใจให้อ่อนลงได้