ชีวิตเปโตร...เต็มที่กับพระคริสต์ (2)‏

"35 พระเยซูจึงเสด็จดำเนินไปตามนคร และหมู่บ้านโดยรอบ ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาของเขา ประกาศข่าวประเสริฐ แห่งแผ่นดินของพระเจ้า ทรงรักษาโรค และความป่วยไข้ทุกอย่างของพลเมืองให้หาย
36 และเมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชนก็ทรงสงสารเขา ด้วยเขาถูกรังควาน และไร้ที่พึ่งดุจฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง
37 แล้วพระองค์ตรัสกับพวกสาวกของพระองค์ว่า 'ข้าวที่ต้องเกี่ยวนั้นมีมากนักหนา แต่คนงานยังน้อยอยู่
38 เหตุนั้น พวกท่านจงอ้อนวอนพระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าของนา ให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวพืชผลของพระองค์' " (มัทธิว 9:35-38)

พระเยูคริสต์เจ้าทรงเดินทางเสมอ ทรงไปในที่ต่าง ๆ มิได้ทรงอยู่เฉย ๆ ทรงทำพระราชกิจของพระองค์ และเมื่อพระองค์ทรงเห็นประชาชน พระองค์ก็ทรงสงสาร เพราะว่าเขา "ถูกรังควาน ไร้ที่พึ่ง ดุจฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง"

เราจะประกาศข่าวประเสริฐได้ ก็ต่อเมื่อเราเห็น แล้วเรารู้สึกดังเช่นที่พระเยซูคริสต์ทรงรู้สึก เมื่อเรามองผู้คนตามห้างสรรพสินค้าต่าง ๆ อ่านข่าวตามหนังสือพิมพ์ เราจะต้องตระหนักว่า สังคมของเราถูกรังควานด้วยสิ่งที่ไม่ดีหลาย ๆ อย่าง คนเหล่านี้ต้องการความรอด ต้องการพระเยซูคริสต์เจ้า

เมื่อพระองค์ทรงเห็นเช่นนั้น พระองค์จึงได้ตรัสว่า "ข้าวที่ต้องเกี่ยวนั้นมีมากนักหนา แต่คนงานยังน้อยอยู่ เหตุนั้น พวกท่านจงอ้อนวอนพระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าของนา ให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวพืชผลของพระองค์"

พระองค์ทรงเห็น ทรงสงสาร และก็ทรงให้เราอธิษฐานอ้อนวอนที่จะมีคนงานเพิ่มเติม

เปโตร ผู้ซึ่งได้เชื่อพระเจ้ามาไม่นาน อาจจะบอกว่า ให้ส่งยอห์น หรือยากอบไปดีกว่า แต่ว่าท่านเปโตรตอบสนองเช่นไร ?





ศจ. ดร. อภิชาติ พูลศักดิ์วรสาร

Bible Study 1, Youth Challenge 2009

เมื่อวันที่ 04/04/2009

เรื่อง ชีวิตเปโตร...เต็มที่กับพระคริสต์