แจ้งอนาคต

แจ้งอนาคต
วิวรณ์ ๑.๑-๓

วิวรณ์เป็นพระธรรมเล่มสุดท้าย ที่มีลักษณะไม่เหมือนเล่มอื่นๆ เพราะกล่าวถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต “วิวรณ์ของพระเยซูคริสต์ ซึ่งพระเจ้าได้ทรงประทานแก่พระองค์ เพื่อชี้แจงให้ผู้รับใช้ทั้งหลายของพระองค์รู้ว่า อะไรจะต้องอุบัติขึ้นในไม่ช้า” (ข้อ ๑)
Revelation ในภาษากรีก Apokalupsis แปลว่าเปิดออก, สำแดงให้รู้, เปิดเผยความลับ
ผู้คนจำนวนมากสนใจอยากรู้ถึงอนาคต ทั้งของตนเองและของโลกนี้ คอลัมน์ที่ได้รับความนิยมคือ “เดินตามดวง” หรือเดินตามดาว เช่นจะมีคำทำนายตามหน้าหนังสือพิมพ์ “ท่านที่เกิดวันพุธมีปัญหามากมายในการงาน จะพบกับความยุ่งยากลำบากใจ ทั้งในสายกิจการงานและครอบครัว ในเรื่องคนรักคู่ครองจะต้องมั่นคงไว้”
นอสตราดามุสเป็นผู้พยากรณ์ที่มีชื่อเสียง หลายคนเชื่อคำทำนายของเขาอย่างจริงจัง มีข้อสังเกตว่าทำนายของเขาถูกบ้างผิดบ้าง แต่คำทำนายของพระคัมภีร์ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ พระเยซูตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ตราบใดที่ฟ้าและดินดำรงอยู่ แม้อักษรหนึ่งหรือขีดๆหนึ่งจะไม่สูญไปจากธรรมบัญญัติ จนกว่าสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้น ได้เกิดขึ้นแล้ว” (มธ. ๕.๑๘)

การเปิดเผย
๑.ผู้ให้คำวิวรณ์คือพระเจ้าและพระเยซูคริสต์ (ข้อ ๑) โดยทั่วไปหนังสือเกี่ยวกับคำพยากรณ์มักจะเป็นการมองโลกในแง่เลวร้าย น่ากลัวและหมดหวัง แต่วิวรณ์ถึงแม้จะกล่าวถึงยุคสุดท้ายที่มีการต่อสู้ระหว่างมารซาตานกับพระเจ้า แต่สุดท้ายพระองค์ได้จัดเตรียมทางรอดไว้โดยทางพระเยซูคริสต์ และเน้นให้ผู้คน “กลับใจเสียใหม่” อยู่ตลอดเวลา ในคำตรัสถึงคริสตจักรทั้งเจ็ดแห่งเน้นการกลับใจใหม่เสมอ ดู วว. ๒.๕,๑๖,๒๑,๒๒, ๓.๓,๙
๒.ผู้รับคำวิวรณ์ คืออัครสาวกยอห์น (ข้อ ๑-๒) รวมถึงพวกเราคริสเตียนทุกคนด้วย
ทาสพระคริสต์ ยอห์นเรียกตัวเองว่า –ผู้รับใช้ ภาษาเดิมเป็นคำนามคือทาส (doulos) รม. ๑.๑, ยก.๑.๑, ๒ ปต.๑.๑, ยด. ๑) ในวิวรณ์กล่าวถึงผู้รับใช้-ทาสของพระเยซู ๑๔ ครั้ง ในบทที่ ๑.๑ กล่าวซ้ำถึง ๒ ครั้ง
บทเรียน : คริสเตียนทุกคนเป็นผู้รับใช้(ทาส)ของพระเยซูคริสต์ จะต้องเชื่อฟังและทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายทุกอย่าง
ผู้เป็นพยาน “ยอห์นเป็นพยานฝ่ายพระวจนะของพระเจ้า และเป็นพยานของพระเยซูคริสต์ ท่านเป็นพยานในเหตุการณ์ทั้งสิ้น ซึ่งท่านได้พบเห็น” (ข้อ ๒) ภาษากรีก martureo (มาร์ทูเรโอ) คือผู้เห็นเหตุการณ์, ยืนยันความจริงในสิ่งที่เกิดขึ้น
คำนี้มีสองความหมาย (๑) กจ. ๑.๘ พระเยซูทรงบอกแก่สาวก “ท่านทั้งหลายจะเป็นพยานฝ่ายเรา ในกรุงเยรูซาเล็ม ทั่วแคว้นยูเดีย สะมาเรียและจนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก” เมื่อเร็วๆนี้เราได้พบชายหนุ่มชาวเขาเผ่าปะหล่องคนหนึ่งที่อำเภอเชียงดาว เขาสนใจในพระเยซูคริสต์ เราจึงชวนเขามาเข้าค่ายประจำปีของกลุ่มสยามแบ๊บติสต์ และที่นั่นเขาได้เห็นแบบอย่างที่ดีของคริสเตียน และตัดสินใจต้อนรับเอาพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด
มีคนเล่าให้เราฟังถึงคุณยายแก่ๆคนหนึ่ง ตาของแกฝ้าฟาง แต่ชอบออกไปประกาศและเป็นพยานแก่ผู้คน วันหนึ่งก็มีคนบอกแก่คุณยายด้วยความขบขันว่า “เมื่อวานนี้ผมเห็นคุณยายเป็นพยานในห้าง คุณยายไม่รู้หรือว่าคนที่คุณยายพูดด้วยนั้นเป็นหุ่นโชว์?”
“เหรอคะ ยายไม่รู้จริงๆเพราะตามองๆไม่ค่อยเห็น” คุณยายพยักหน้า “แต่ก็ดีกว่าคริสเตียนที่เป็นใบ้ใช่ไหม?”
“???!!”
(๒)ผู้ยอมตายเพื่อความเชื่อ (martyr-มาร์ทาย) ในสมัยโบราณการเป็นคริสเตียนเป็นเรื่องต้องห้าม และมีโทษถึงตาย ในประเทศคอมมิวนิสต์บางประเทศมีกฏว่า ใครที่เชื่อพระเยซูจะต้องติดคุกหนึ่งปี ถ้ารับบัพติสมามีโทษติดคุก๖ ปี (รวมเบ็ดเสร็จ ๗ ปี) ในประวัติศาสตร์ของคริสตจักร ได้เล่าถึงโพลิขาร์พ ซึ่งเป็นศิษยาภิบาลคริสตจักรสะเมอร์นา ท่านถูกจับมัดติดกับเสาเตรียมเผาทั้งเป็นต่อหน้าเจ้าเมือง เจ้าเมืองได้กล่าวแก่โพลิขาร์พว่า “ถ้าเจ้าปฏิเสธว่าพระเยซูคริสต์ไม่ใช่พระเจ้า เราจะปล่อยตัวเจ้าเดี๋ยวนี้และเจ้าจะได้กลับไปอย่างสวัสดิภาพ พบกับหน้าภรรยาและลูกๆ”
โพลิขาร์พตอบว่า “ข้าพเจ้าได้รับใช้พระคริสต์มาเป็นเวลา ๘๖ ปีแล้ว พระองค์ไม่เคยทำให้ข้าพเจ้าเจ็บช้ำน้ำใจแม้แต่น้อย แล้วข้าพเจ้าจะปฏิเสธพระองค์ได้อย่างไร พระเยซูทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า” พอพูดจบพวกศัตรูก็กรูกันเข้ามาเอาน้ำมันสนราดตัวโพลิขาร์พและจุดไฟเผาทันที และท่านได้อธิษฐานให้อภัยแก่ศัตรูเหมือนกับพระเยซูอธิษฐานตอนที่ถูกตรึงอยู่บนไม้กางเขนว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอทรงโปรดอภัยโทษเขา เพราะว่าเขาไม่รู้ว่าเขาได้ทำอะไร”
คริสเตียนต้องเป็นพยาน ๓ อย่างคือ
(๑) เป็นพยานฝ่ายพระวจนะ(พระคัมภีร์)
(๒) เป็นพยานของพระเยซูคริสต์
(๓) เป็นพยานในเหตุการณ์ทั้งสิ้น (คือสิ่งที่ได้พบเห็น การหลุดพ้นจากบาป และมีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงใหม่)
เมื่อช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา เรามีการจัดค่ายประจำปี สิ่งที่เราหนักใจคือผู้ไม่เชื่อหลายคนชอบดื่มเบียร์ สูบบุหรี่ และจับกลุ่มกันพูดคุยลามก บางคนหนีไม่ยอมเข้าร่วมประชุม แต่เมื่อเราสรุปผลแล้ว ก็มีสิ่งที่ดีเกิดขึ้น คนเหล่านั้นได้เห็นชีวิตคริสเตียน และเลื่อมใสศรัทธาในพระคริสต์ และมี ๑๗ คนได้ต้อนรับเอาพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด แจ้งอนาคต
วิวรณ์นี้ “เพื่อแจ้งให้รู้ว่า อะไรจะอุบัติขึ้นในไม่ช้า” (ข้อ ๑)
“เพราะว่าเวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว” (ข้อ ๓)
ลีออน มอร์ริส (Leon Mortis) กล่าวว่า “เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นแน่ แต่เมื่อไหร่ยังไม่รู้ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดเวลาไว้ และพระองค์จะกระทำให้เกิดขึ้นโดยเร็ว แต่หมายถึงรีบเร่งในเวลาของพระองค์ ไม่ใช่เวลาของเราสำหรับพระเจ้าแล้ว หนึ่งวันเท่ากับพันปี และพันปีเท่ากับวันเดียว” (๒ ปต. ๓.๘)
เปาโลได้กล่าวถึงสภาพจิตใจของคนในสมัยจะสิ้นยุคไว้อย่างน้อย ๑๙ ประการ(๒ ทธ. ๓.๑-๕) ซึ่งเป็นช่วงเวลาก่อนที่พระเยซูคริสต์จะเสด็จกลับมา
ผู้มีความสุข
ยอห์นได้บอกความจริงให้คริสเตียนทราบ “ขอความสุขจงมีแก่บรรดาผู้อ่านและผู้ฟังคำพยากรณ์นี้ และถือรักษาข้อความที่เขียนไว้ในคำพยากรณ์ที่เขียนไว้ในคำพยากรณ์เหล่านี้” (ข้อ ๓)
นี่เป็นพระพร ๗ อย่างในพระธรรมวิวรณ์
๑.๓ ความสุขจงมีแก่บรรดาผู้อ่าน
๒๐.๖ ผู้ที่ได้ฟื้นจากความตายมีสุข
๑๔.๑๓ คนที่ตายเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
๒๒.๗ ถือรักษาคำพยากรณ์ก็เป็นสุข
๑๖.๑๕ ผู้ที่ตื่น,รักษาตนให้บริสุทธิ์
๒๒.๑๔ ชำระเสื้อผ้าของตนให้สะอาดก็เป็นสุข
๑๙.๙ คนที่เข้าไปในงานสมรสพระเมษโปดกความสุข

makarios (มารคาริออส) คำเทศนาบนภูเขาพระเยซูทรงใช้คำนี้บ่อยๆว่า “ผู้เป็นสุข” (มธ. ๕.๕-๑๑) เราเรียกว่าความสุข ๙ ประการ และสรุปว่า “จงชื่นชมยินดี เพราะว่าบำเหน็จของท่านมีบริบูรณ์ในสวรรค์”

ความสุขหรือพระพรมีแก่
(๑) “คนที่อ่าน” ในภาษาเดิมหมายถึงอ่านดังๆ ให้ได้ยินกันทั่ว (หลายคนชอบอ่านพระคัมภีร์ในใจหรืออ่านเบาๆ หรือออกเสียงตะกุกตะกัก)
(๒) พระพรมีแก่คนที่ฟังพระวจนะของพระเจ้า หมายถึง “เอาใจใส่ในพระคัมภีร์” คนไทยพูดถึงคนที่ไม่เอาใจใส่ว่า “เอาหูไปนา เอาตาไปไร่” คริสเตียนเราไม่ควรจะเป็นคนอย่างนั้น ที่เพิกเฉยละเลยต่อพระดำรัสของพระเจ้า
(๓) ถือรักษาข้อความพระคัมภีร์ ภาษากรีก tereo (เทเรโอ) หมายถึงการเฝ้า, การถือ, เก็บ, จับเอาไว้, ระวังรักษา, ป้องกันไว้, และประพฤติตามคริสเตียนที่รัก ท่านเป็นผู้ที่รับพระพรและมีความสุข